Samosir Part I

การท่องเที่ยวที่ Parapat มี highlight คือ การล่องเรือชม Lake Toba ไปเที่ยวบนเกาะ Samosir

อย่างที่เคยเล่าไว้ เกาะ Samosir มีขนาดใหญ่มาก...เกือบเท่าสิงคโปร์ทั้งเกาะ แต่ว่าผู้คนที่อาศัยอยู่ก็จะอยู่แค่ตามที่ราบ ติดกับทะเล และด้วยภูมิประเทศที่เป็นภูเขาสูงด้านหลัง เดินทางติดต่อกันลำบาก ผู้คนก็จะแบ่งแยกเป็นเผ่าเล็กๆ ย่อยๆ มีหัวหน้าเผ่า หรือ พระราชา เป็นจุดๆ ไป

การเดินทางจาก Parapat ไปเกาะ Samosir จะมีบริการเรือเช่าเหมาลำ เรือที่นั่งไปขนาดก็ประมาณเรือเมล์ไปเกาะเสม็ดหรือเกาะสีชัง สปีดโบ๊ตก็เห็นอยู่บ้าง แต่ไม่น่าจะได้รับความนิยม เรือเป็นเรือ 2 ชั้นนะคะ ดูแล้วก็ปลอดภัยดี แต่...มันมีแต่ เราสังเกตเห็นคนขับเรือ คือ เด็กมาก...ป.5-6 ไม่เกิน ม.ต้น แน่นอน พ่อน้องเค้า (คิดว่านะ) นอนเล่นอยู่หัวเรือค่า ปล่อยให้ลูกชายขับเรือเองเลย น้องเฟี้ยวสุดอ่ะ สูบบุหรี่ด้วย นี่คงเป็นอิทธิพลของสังคมสินะ

บนเรือมีการแสดงด้วยนะ เป็นวณิพกตัวน้อย มากัน 3 คน ตัวเล็กสุดคือขำมาก ร้องไม่เป็นหรอก อาศัยดำน้ำตามพี่ๆ ไป ปรบมือเข้าจังหวะอย่างเดียว เพลงส่วนใหญ่จะมีจังหวะสนุกสนาน คึกครื้น ลุงหลาดบอกว่าเพลงที่เค้าร้องเป็นภาษาท้องถิ่นของ Batak Toba บางคำลุงก็ฟังไม่ออก แต่มีอยู่เพลงนึง ลุงหลาดรู้จัก ลุงก็แนะนำว่า เออ เพลงต่อไปจะเป็นเพลงแบบอกหักนะ สาวทิ้ง กินเหล้าแก้กลุ้ม อะไรแบบนั้น เราก็ เออๆ คงจะช้าๆ เศร้าๆ สินะ     เปล๊า....ทำนองเพลงดูคึกคักเหมือนเดิม ตกลงนี่เศร้าแล้วนะ ถ้าลุงไม่บอก ก็คงไม่รู้แน่ๆ แต่เราจำชื่อเพลงไม่ได้แล้ว ขออภัย

แบบนี้คล้ายๆ กับเพลง k-pop ของเกาหลีเลย คือมีหลายเพลงมาก ตอนแรกฟัง เออ คึกคักดีนะ ออกสเต็ปเต้นด้วย อย่างมัน พอไปดูเนื้อร้อง อ่าว...แกถูกทิ้งนี่ อกหักนะ อกหักแต่หน้าตาคนร้องยังสดใสขนาดนี้ มันใช่ไหมละนั่น อยากรู้ว่าประมาณไหน ลองฟังเพลงนี้ คือฟังอย่างเดียวไม่รู้ความหมายเนื้อร้องนี่ไม่รู้เลยว่าเศร้าอยู่

















จุดที่แวะไปเที่ยวบนเกาะ Samosir มี 2 จุด เป็นหมู่บ้าน Batak 2 เผ่าสำคัญ

หมู่บ้านแรกชื่อ อัมบาริต้า (Ambarita) ซึ่งปกครองโดยราชวงศ์ชื่อ ซีอัลลากัน (Siallagan Kingdom) ที่นี่โด่งดังในเรื่อง เป็นเผ่าที่กินเนื้อมนุษย์...โอย เอาจริง เดินเข้าไปนี่มีเสียวๆ

เผ่านี้จะมีการตัดสินโทษศัตรู เช่น เป็นสายลับเข้ามาจากเผ่าอื่น หรือ ทำความผิดอย่างข่มขืนผู้หญิงในเผ่า ก็จะถูกนำตัวมาขึ้นศาล ให้พระราชาตัดสิน ถ้าตัดสินให้ประหาร ก็จะประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน เพื่อให้ชาวบ้านตุนน้ำจืดจากทะเลสาบเอาไว้ พอถึงวันประหาร ก็จะมีพิธีกรรม ให้พ่อหมอมาขับไล่ไสยศาสตร์หรือเวทมนตร์ดำจากตัวของนักโทษก่อน (เค้าว่าถ้ามีเวทมนตร์ดำจะฆ่าไม่ตาย แทงไม่เข้า)

อ่านตอนนี้ ใครเริ่มกลัวๆ ไปเปิดเพลง ตวีตวี ปังปัง ข้างบนฟังนะ เพลงเค้าอกหัก แต่โจ๊ะๆ ดี จะได้สบายใจขึ้น (เหรอ...)

กลับมาๆ วิธีประหารก็ธรรมดา มีเพชฌฆาตฟันคอฉับ! ทีเดียวต้องขาด ไม่ขาดเพชฌฆาตก็คอขาดแทน แล้วเอาเลือดสดๆ กับเลาะหัวใจ มาให้พระราชากิน เค้าบอกว่าเป็นเครื่องหมายแสดงถึงชัยชนะต่อศัตรู เนื้อส่วนอื่นๆ ก็แบ่งกันกินไปทั้งเผ่า ส่วนที่เหลือก็โยนทิ้งน้ำ และเป็นที่มาว่าทำไมต้องกักตุนน้ำ เพราะน้ำจะดื่มกินไม่ได้เพราะโยนศพทิ้งน้ำไป

นี่คือสถานที่ประหารนักโทษ

ฮือ...เขียนเองก็หลอนเอง ไปจุดอื่นเถอะนะ

พูดถึงบ้านของชาวพื้นเมืองที่นี่ดีกว่า หน้าตาแอบคล้ายๆ บ้าน long house ในตอนก่อนๆ เลย บ้านหนึ่งหลัง อาจอยู่รวมกันหลายครอบครัวได้ (คือสามีภริยาหลายคู่อยู่บ้านหลังเดียวกัน) แต่ที่นี่มีวัฒนธรรมผัวเดียวเมียเดียวนะ ไม่สลับสับเปลี่ยน

หน้าบ้านหรือตามที่สำคัญๆ จะมีสัญลักษณ์ แสดงถึงความเชื่อของชาวพื้นเมือง อยู่ 2 อย่าง

อย่างแรก จะเห็นตัวกิ้งก่า หรือ ตุ๊กแก หรือ อะไรสักอย่างในตระกูล lizard ตัวนี้คือสัญลักษณ์ของความเจริญรุ่งเรือง และเชื่อกันว่า lizard ระวังภัยได้ คือ มันจะร้องเตือนเวลาจะมีอันตราย

อย่างที่สอง คือ เต้านม 4 เต้า เป็นสัญลักษณ์แสดงการนับถือผู้หญิง คือให้เกียรติเพศแม่ ต้องดูแลเป็น 2 เท่า ก็เลยมีถึง 4 เต้า (ละมั้ง อันนี้เติมเอง)


ปิดท้ายวันนี้ ด้วยเพลง Asing sing so ที่เป็นเพลงพื้นเมืองชื่อดัง ดังขนาดเคยเอาไปเป็นการแสดงในพิธีปิดเอเชี่ยนเกมส์ ที่กวางโจว? ซึ่งก็ไม่รู้เกี่ยวกับจีนตรงไหน แต่อันที่หามาให้ดูเป็นคนอินโดร้อง ชื่อเพลงประมาณว่ากำลังพายเรือ เป็นเพลงที่ร้องไป จ้วงพายไป