เบอราสตากีเป็นเมืองเกษตรกรรม มีไร่และสวนปลูกผัก-ผลไม้ ต่างๆ อยู่ทั่วไป ดูเป็นเมืองสีเขียวดี ได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมไร่ปลูกกะหล่ำและผักอีกหลายชนิด (ไปภูทับเบิกแล้วเค้าเพิ่งเก็บเกี่ยว ไร่เลยโล่งๆ เธอก็มาดูกะหล่ำอินโดนีเซียแทน ก็เก๋ดีนะ)
ดินที่นี่คงจะอุดมสมบูรณ์มาก
แวะไปละลายเงินรูเปียกันที่ตลาดผักและผลไม้ที่เค้าบอกว่าใหญ่ที่สุดในจังหวัดเมดาน คาดหมายซะมาก แต่เล็กกว่าที่คิดแฮะ พ่อค้าแม่ค้าน่ารักดี เดินชม+ชิมไปเรื่อย ผลไม้เด่นของที่นี่คือ สลัก (Salak) มันคือญาติของสละที่เราคุ้นเคยนี่แหละ หน้าตาคล้ายกันสุดๆ แต่สลักมันไม่นิ่มและหวานเหมือนสละ คือกินกรอบๆ เลยนะ กัดทีกร๊วบกร๊าบ แล้วรสชาติก็เฝื่อนๆ แต่คนที่ชอบเค้าก็ว่าหวานละนะ แต่คงจะไม่ใช่สำหรับเรา ขอกลับมากินสละเมืองไทยให้หายอยาก ผลไม้ที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าบ้านเราจริงๆ และเนื่องจากไม่อร่อยเราเลยไม่ถ่ายรูปมา 55555
ปิดท้ายที่เบอราสตากีด้วยการไปวัด ไม่น่าเชื่อว่าศรัทธาของคนช่างเดินทางมาไกลเหลือเกิน ที่นี่มีวัดพุทธด้วย เป็นของชาวพม่า ประชากรอินโดนีเซียส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม กับบางส่วนนับถือศาสนาคริสต์ คนพุทธเป็นส่วนน้อยจริงๆ แต่ก็ยังมาสร้างวัดเสียสวยงามที่เมืองเล็กๆ ไกลแสนไกล
No comments:
Post a Comment